Sözlük

Delirium, delusion (İng.); deliratio, delirus, deliramentum vb. (Latin.): akıl ve davranış bozulmasıyla ilgili sözcükler. Kökeni "de-liris": yoldan çıkmak, olarak gösteriliyor. Türkçe "deli" olaya ön ek falan takmadan doğrudan delice giriyor. Türkçeden alınmış Batılı sözcüklere, en azından bazılarına sonradan ön ek ve kök yakıştırıldığına inanıyorum / Delü-delülik (Dede Korkut), Delirium > delirmek (M. C. Paşa) / Telir, telirt, telilik, telimze (Kar. Tel. Schor. Altay): aptallık, saçmalık, budalalık (Radloff) (En saf kalmış Avrasya Türk lehçelerinde 1800'lü yıllarda bu sözcükler var. 1300'lerde Oğuzlarda var. Onlar nereden duysun sofistike İngilizce, Latince terimleri?)